Pages

JALMA MARA , JALMA MATI

Jagat iki ana, ana kang jaga !” aku isih eling marang kandhamu, tatkalane lemah dadi kawahing antarane suroboyo medion banjur krasa ana kang gosong ing batin batin panguripku, ngegirisi marang daya lantipkukaya gosonge areng klapa kang wus ilang wawakaya jasad kang limpad kelangan nyawa... .

KU INGIN BERSAMAMU

Aku ingin bersamamu tiap pagi meskipun aku tak pernah tahu dimana kamu Aku ingin bersamamu hingga senja datang meskipun ternyata malam telah larut.. Untuk bersamamu aku ingin kan semua.. Kepingan demi kepingan hati yang kau bawa serta bersamamu

Aku ingin pulang

Aku ingin pulang bersama kehidupan bersama bidadari surgawi berparas segar lalu menyaksikan lagi burung-burung dengan guraunya merangkai sarang bagi rumah aku ingin pulang ke rumah hatiku sebab seruan hidup di pintunya dimana pagarnya kembang lihatlah kupu-kupunya

PENANTIANKU

Sepoi angin menembus badan menyusup disela-sela rambut hitamku deru ombak berhantam menerka seakan tau isi hatiku yang gundah Mengapa kau pergi jauh ke sana meninggalkan untaian kenangan manis membiarkan diriku terselimut sepi hampa sendiri tanpa bayangmu lagi Mengapa ini semua terjadi kau biarkan linangan air mataku terjatuh menangisi dirimu yang berkelana pergi menilnggalkanku seorang diri

LELAYARAN ING KATRESNAN

kamangka sliramu wis ngentirake gegayuhanku mbaka sithik tumekaning gisiklelayaran ing katresnan nyabrangi reribed sadhengah wayah wani nglangkahi telenging pepeteng tanpa maelu sakabehing gubrahyagene praumu durung miwiti anggone nglari nakodaning ati sawise kelakon nggayuh sunare pituduh madhangi katresnan iki tumekaning subuh .

Monday 31 January 2011

APAKAH AKU MENGERTI KAMU





Berjuta waktu yang berlalu,

adalah mimpi untuk bisa memberi yang terbaik.
dan kau tersenyum begitu sederhana.
Bukan tak suka… dan aku melihat air mata haru di sudut mata.
 
kepalaku tak mampu tegak.
Sayang, adakah waktu yang indah bisa kuberikan padamu ?
atau sekedar berbaris kata-kata yang bisa kuberikan padamu ?
Sedangkan cinta bukanlah buaian indah penuh bunga
 
tapi pembicaraan hati tentang bagaimana kita “mengerti”
Mengerti apa yang aku pahami ?
tentang kamu ?
Tak akan pernah aku bisa mengerti tentang wanita.
 
Saat ini kau tersenyum begitu bahagia,
tapi sejenak lagi kau akan bermuram durja.
Dan kau bilang semua itu karena aku.
Aku yang tak mengerti kamu.
 
 
 MADIUN    31  01  2011

ING TAMAN







Dak waca layangmu
kang mau sore tumeka
nalikane angreronce wewayanganmu
kang dumadakan terwela kagawa
kekesing angin sore mangsa ketiga
isih ana taman iki kang dadi seksi
kala samana angrantu janji
tumekaning purnama sidi
aku lan sliramu sesandhingan
engga madyaning ratri
ora lila sajroning rasa
ing nalikane esuk tumeka
buyarake gedhene kahyuna
kamangka ingdalem sawengi
namung peteng lan arum ganda mlathi
kang angambar sajroning ati
ngetutke lumayune rodha
ninggalake taman gegandhengan
miyak rasa tumuju kisik segara

PETENGING WENGI



 

sumribit angin ngelus langit sore
manuk sriti bali ing pucuking cemara
nganti tekaning wengi sing nyenyet
gawang-gawang katon pasuryanmu

gawe tambah kekesing angin sore
tumlawung rasa kang ngulandara
wengi bakal tumeka maneh
bareng karo wewayanganmu
kang bakal ngebaki impen petenging wengi

lumaku turut petenging lurung
bakal gawang-gawang campur mega-mega
apa kudu tak buwang bareng karo lumingsiring wengi ?



 

PITAKON JUJUR

Wegah meruhi cinathet ala dening malaekat
Mara enggal mingkema
Ati kang tansah goreh misuh-misuh lirih
Senajan nyuwara jujur kaya satemene wewayangan
Kriyip-kriyip sulap kena landhepe cahya lantip
Aweh pepadhang marang sadhengah roh
Ngakoni bodho mangerteni sarwa ghaib

Nanging apa ing pepeteng kuwi
Kaendahan diparingake minangka pacoban
Tumrap kekarepanku mbebudi
Misahake bener lan luput  ?












LELAYARAN ING KATRESNAN




kamangka sliramu
wis ngentirake gegayuhanku
mbaka sithik
tumekaning gisik
lelayaran ing katresnan
nyabrangi reribed sadhengah wayah
wani nglangkahi telenging pepeteng
tanpa maelu sakabehing gubrah
yagene praumu durung miwiti
anggone nglari nakodaning ati
sawise kelakon nggayuh sunare pituduh
madhangi katresnan iki tumekaning subuh





Sing Tak Kangeni

 

 
 
 
Pating kricik suwara gerimis..
Banyu tumiba marang bumi 
Nalika wanci bengi..
Ngrasakno ati iki koyo diiris..
Nalika Eling marang sing tak kangeni..

Adem rasaning raga iki..
Nalika kena semribiting angin ..
Senajan adoh panggonanmu saiki..
Nanging pikiran iki tetep Eling
 
 
 

SEMBURAT LEMBAYUNG


 
Lembayung senja menghampar di langit..
Pada semburat-semburat merahnya aku selipkan..
bisik rindu pada hati yang jauh dariku
Aku lukiskan padanya remah-remah pilu
aku torehkan dengan warna biru..
Kenapa biru, sedangkan langit berwarna merah..
karena pada biru aku temukan tenang hati ku
Sedangkan pada merah aku taruh tangisku

Sayang..hanya padamu aku menaruh harap
meskipun mungkin ragumu tiada berujung
yakinlah akan kepak sayapku yang akan membawamu terbang
melindungimu dari panas dan hujan
memberimu hangat di malam hari
dan biarkan aku hinggap di hatimu

Aku mungkin tak bisa berikan kamu bunga
Aku juga tak bisa buatkan kamu lagu..
Tapi percayalah kamu adalah bunga dalam hatiku..
yang mekar merebak harum begitu warna warni
dan percayalah kamu adalah lagu hatiku
yang terdengar dalam sepi maupun ramaiku
begitu merdu mengalun indah dalam relung-relung hatiku

Sayang…
Adakah kau dengar degup jantungku
yang kupacu saat kau hadir menari-nari dalam tidur dan mimpi-mimpiku
memenuhi rongga dadaku
hingga terasa sesak nafasku..
Adakah kau dengar gemeretak gigi-gigiku
saat dingin yang mendekapku begitu erat
karena kau jauh dariku
membiarkan hari-hariku terlewat begitu saja
dengan sepi yang menusuk-nusuk sumsung tulangku..


MADIUN    31  01  2011

 

RINDU INI TAK PERNAH USAI



Bentangan laut
Bentangan langit
Milikmu dua cermin saling bersipandang
Lautmu muara alir air sungaiku
Langitmu sumber bara api tungkuku

Adalah laut
Adalah langit
Adalah cermin tempat berkaca
Kemana dan bagaimana aku melangkah

Sampai pula di dataran ini
Ingin kudengar sajakmu
Sampai pula di hati ini
Gelombang nafas cintamu

Terpelanting pula di ranjang ini
Raung dan pekik nafsumu pada tubuhku
Rubuh pula hati ini
Lantaran hasratku ingin mengadu kepadamu

Aku malu karena bentuk tubuhku
Tapi aku masih inginkan seribu sajak dan puisi darimu
Selaksa pekik dan sejuta gelombang
Merayu menyatu dalam genangan
Akan hasrat yang bakal kulacak

Begitu kau pulang ke kotamu
Hatiku mulai ditikam sepi
Seperti padang ilalang ditingkah angin
Pepucuknya bergoyang
Seperti pantai kota ditinggal nelayan
Ombaknya terpelanting

Lengkap sudah kesepianku
Lantaran terpelanting pula rinduku
Pada hangat tubuhmu dan harum nafasmu

Telah kutikam seribu mentari
Telah kutikam seribu bulan
Tak ada yang tersisa

Hari ini mentari dan bulan jadi santap siang dan malamku
Selagi hati ini haus belaian kasih sayangmu
Rinduku merentang berkepanjangan
Dan tak tahu kapan usai

Barangkali sampai senjanya
Atau ketika terbit fajarnya
Barangkali….



MADIUN   31  01  2011 

KANGEN


Senyum mu yg slalu ku ingat
wajah mu yg bulat
bibir mu yg mengoda

Dan rambut mu yg menawan

seakan slalu ku bawa ke mimpi

setiap hari
setiap detik
setiap ku berlari

ingin ku bertemu lagi

dengan kau kekasih
pujaan hati
idaman tiap lelaki

ku tahu kau juga merindu ku

menutup mata & menahan pilu
biarkan ku di sini dulu
tuk mencari sesuatu

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More