Pages

JALMA MARA , JALMA MATI

Jagat iki ana, ana kang jaga !” aku isih eling marang kandhamu, tatkalane lemah dadi kawahing antarane suroboyo medion banjur krasa ana kang gosong ing batin batin panguripku, ngegirisi marang daya lantipkukaya gosonge areng klapa kang wus ilang wawakaya jasad kang limpad kelangan nyawa... .

KU INGIN BERSAMAMU

Aku ingin bersamamu tiap pagi meskipun aku tak pernah tahu dimana kamu Aku ingin bersamamu hingga senja datang meskipun ternyata malam telah larut.. Untuk bersamamu aku ingin kan semua.. Kepingan demi kepingan hati yang kau bawa serta bersamamu

Aku ingin pulang

Aku ingin pulang bersama kehidupan bersama bidadari surgawi berparas segar lalu menyaksikan lagi burung-burung dengan guraunya merangkai sarang bagi rumah aku ingin pulang ke rumah hatiku sebab seruan hidup di pintunya dimana pagarnya kembang lihatlah kupu-kupunya

PENANTIANKU

Sepoi angin menembus badan menyusup disela-sela rambut hitamku deru ombak berhantam menerka seakan tau isi hatiku yang gundah Mengapa kau pergi jauh ke sana meninggalkan untaian kenangan manis membiarkan diriku terselimut sepi hampa sendiri tanpa bayangmu lagi Mengapa ini semua terjadi kau biarkan linangan air mataku terjatuh menangisi dirimu yang berkelana pergi menilnggalkanku seorang diri

LELAYARAN ING KATRESNAN

kamangka sliramu wis ngentirake gegayuhanku mbaka sithik tumekaning gisiklelayaran ing katresnan nyabrangi reribed sadhengah wayah wani nglangkahi telenging pepeteng tanpa maelu sakabehing gubrahyagene praumu durung miwiti anggone nglari nakodaning ati sawise kelakon nggayuh sunare pituduh madhangi katresnan iki tumekaning subuh .

Sunday 13 March 2011

TRAPAS-TRAPAS CATUR SASTI KAHANAN JATI

1. Kejaten iku elok, awig banget, jembar lan kabet tan kena ginayuh ing budi. Tanpa wates lan tanpa wangenan, tan kena kinaya ngapa.

2. Eloke maneh ing Kejaten ana kahanan kang sinebut Lahir lan Batin. Dene ing antaraning Lahir lan Batin iya iku kang den arani Kang Ora Kena Kinaya Ngapa dening menungsa.

3. Ora ana apa-apa, kang ana mung Ingsun, Ingsuning Ingsun, Kang Yasa Ingsun, iya iku Hyang Hana Tan Hana nanging pasti anane, tanpa kawitan tanpa pungkasan, jumeneng kalawan Pribadi, sabab karana sakabehing sabab, sangkan paraning dumadi.

4. Kejaten iku ora nandhang, ora kelepetan dening apa bae, tanpa arah lan tanpa prenah, nanging andhok ing sakbehing arah lan sakabehing prenah.

5. Kang ana ing Kejaten iku Ingsun, Ingsuning Ingsun, Kang Yasa Ingsun, iya iku Hyang Hana Tan Hana, Pribadi, Dhawak, AKU, Jumeneng lan Jejer ing sakabehing kadadeyan utawa sagung dumadi. Iya iku kang di puji-puji, di sembah-sembah, di gandrungi, di senengi, di bekteni dening sagung tumitah - alam saisine.

6. Patrape menungsa manjing ing Kejaten iku mung Sembah Hyang, lire pasrah iya iku masrahake jiwa raga pati uripe nyawa suksmane, pasrahe wis tan pasrah, iya iku MENENG. Dadi iya mung meneng thok iku patrape menungsa manjing ing Kejaten.

7. Manjinge menungsa marang Kejaten iku sarana nirmala, tegese sirna kamanungsane dening kuwating pangesthi kanthi tekad sawiji. Sasirnaning kamanungsane banjur kagentenan ing ananing Kejaten. Saka obah marang MENENG, saka cipta marang Kang Nyipta, saka kedadeyan marang Kang DADI, saka sulap marang Kasunyatan, saka warana marang Kang Yasa Warana, saka panggorohan marang Kejaten. Sanadyan satemene ora kena kaanggep manjing, sabab Kahanan jati ora kapanjingan/ora kawoworan, nanging SUCI MURNI TETEP LANGGENG ANANE. Dadi manjing iku iya mung dumunung ing gampanging tembung.

8. Ing Kejaten ora ana elor kidul, wetan kulan, ngisor dhuwur, ngarep mburi, kiwa tengen, iki iku ika, kene kono kana, mbiyen saiki mbesuk, kowe aku dheweke, tengah lan pinggir lan sapanunggalane.
9. Pangesthi marang Kejaten, rasa pangrasaning manungsa iku wewijanganing PRAMANA, iya iku uwiting cipta lan rasa kang kumambang ing PRIBADI, kaya kumambanging Cahya ana ing kawat kang mencorong.

Pramana binasakake Pengilon kang BENING tanpa tandhing tanpa upama, awit sipating Kejaten katon dening PRAMANA, kaya wong ngilo ndulu rupane dhewe. Pribadi (JATI) iku Blegere, wadhahing Pramana. Maligining Pramana saka lenyeping cipta lan rasa, nyataning Pribadi saka lenyeping PRAMANA. Lenyep gumantung ing : * HENENG *. Rumangsa gumantung ing : kuwating penganggep kanthi tekad. Ana gumantung ing : * Pangesthi *. Sirna gumantung ing : * Lali *. Yen kang kaesthi wadhage, mesthi ora nglegewa marang Kejatene, banjur Pribadi, Kejatene ora kaanggep ana, tegese ora rumangsa yen kumambang ing Pribadi. Dene yen kang kaesthi kanthi mestuti mung Kang Pribadi (JATI) temahan si wadhag lenyep utawa luluh ora karasa ing dalem cipta (lali) sing mung kari Jatine Pribadi sunyataning sunyata ing Rahsa Jati.

10. Poma den awas den eling, yen kang katon gumelar iku sejatine mung lan nembe ayang-ayangan kang ana ing sajeroning PANGILON-NE PRIBADI, dadi katut kalebu marang ayang-ayangan sajeroning Pangilon utawa PRAMANA, lali marang PANGILONE (PRAMANA) luwih-luwih marang Kang Ngilo. Sanadyan ananing ayang-ayangan gumantung marang Pangilon/Pramana sarta ananing Pangilon/Pramana gumantung ananing Pribadi. Yen kang kaesthi Pribadine, iya iku Jatine, salaline marang ananing wadhag/agal sing ana kari PRAMANA, weruh marang Pangilone, iku aran SARIRA PRAMANA. Semono uga kasumurupan yen mengku ayang-ayangan katon gumelar, mung bae ora ka-anggep wujud, awit tetela yen kang katon gumelar iku ciptaning Pribadi. Sateruse Sang Sarira Pramana isih wenang nggayuh k a s a m p u r n a n. Manawa pangesthine marang Kejaten kuwawa nyirnakake (Lali) Pengilon, kari Kejaten Kang Ana, iya iku Pribadi Kang Ngilo, semono uga ora bakal kesamaran yen wis mengku Pengilone dalah ayang-ayangane kang katon gumelar. Mulane kena di arani werid, rungsid, alus, lembut-lembuting lembut.

11. Sanadyan mengkonowa kaya kang kapratelakake ing dhuwur iku, aja nganti kaliru ing panemu yen menungsa bisa nyatakake Kejaten, sebab satemene ora ana menungsa kang bisa nyatakake Kejaten, sejatine kang bisa nyatakake Kejaten iya KEJATEN, menungsane mung kaperbawan/kadayan bae saengga mahanani budidayane menungsa. Dadi mung PERBAWANE kang mahanani katemahaning sujanmi. Awit mungguh sanyatane kang aran wong iku ora ana. Sing peparab Soerjabrata, Koesoemoboedaja, iku satemene mung pangaran-aran bae, sarehne mung pangaran-aran lan sanyatane ora ana, la apa bisa mobah-mosik. Sing mobah-mosik mau mesthi SING ANA, dudu sing ora ana, dudu sing mung pangaran-aran, dudu sing kedadeyan, dudu sing daden-daden. Mula wis mesthi SING DADI. Iya iku ...................
12. Salugune sumuruping menungsa marang RASA JATI iku saka sirnaning panganggep marang anane dhirine, kongsi luluh woring salulut nunggal pasatowan ......... tanpa ........... sinedya. Mula angger nganggo sedya lan karep iku mung dadi tutup. Mangka saben niyat, karep, sedya iku mung tetep dadi awak-awak. Mula prayogane sing tata, titi, taliti telaten nganti atul merdika lan .................. meneng.

13. Ananing alam-alam lan makhluk kang maneka warna, kang kasar lan kang alus iku kabeh ciptaning Pangeran. Tegese yen Kahanan Jati ora nyipta dadi marang bumi, langit, lintang, rembulan lan planit-planit liyane, galaksi, jin, peri lan sapanungalane, wis mesthi kabeh mau ora bakal ana. Yen isih kacipta iya isih ana, mari kacipta iya mari anane.

14. Nyawaning manungsa iku pirang-pirang jinis, lan mahanani rasa pangrasa warna-warna, iku ciptan kabeh, kang kumambang ing rasa sejati, kayadene gambar kang ana ing pangangen-angen kumambang ing angen-angen.

15. Menungsa iku padha duwe daya dhewe-dhewe sarta padha nglungguhi alame dhewe-dhewe, awit saka iku manungsa padha bisa manjing ing alam rupa-rupa. Endi kang gedhe dayane iya iku kang narik, kuwawa narik jiwa-jiwa luhur utawa titah alus marang alame. Dadi kang cilik dayane iya banjur ketarik utawa korup, iya iku ora rinasa anane (kaling-kalingan).

16. Menungsa kang gedhe dayaning pikire, gampang banget manjing ing alam pikiran, banjur daya dinaya karo titah kang nganggo badan pikir. Yen kang gedhe dayaning budine, gelis banget bisane lumebu marang alam budi, mangkono lan sakpiturute.

Kang mengkono mau wujudake titah kang beda-beda badane, dhewe-dhewe alame sarta tundha-tundha martabate, ana kang sinebut manungsa, jin peri, kewan, gandarwa, brekasakan lan ana sing luwih luhur maneh, luwih alus maneh martabate. Ananing makhluk utawa titah maneka warna mau becike ora di anggep anane, awit andhakane keliru surup, luput ing panyakrabawane. Kajaba saka iku mungguhing Kajaten, kabeh mau dudu wujud, mung wujudan utawa kedadeyan utawa daden-daden. Becike menungsa ora percaya marang kahanan kang ora sejati, suprihe aja kongsi dadi gagasan, ngreregedi lan ngreridhu.

17. Sadurunge manungsa nggayuh kasampurnan, wajibe nggayuh kasucen lan kawicaksnan luwih dhisik. Dene patrape ngurip-urip dayaning budi sarta ngilangi dayaning nafsu kang ala.

18. Urip, iku marga saka kereping kaempakake : Kendho utawa ora makarti amarga saka kuranging empan. Wondene mati saka ora di empakake dayane.
19. Saben tuwuh kekarepan, wewekaa sarana karasakake, apa saka dayaning budi, apa saka dayaning nafsu. Menawa saka dayaning nafsu, aja ditanggapi. Dene menawa tuwuh saka dayaning budi, sanadyan badan utawa awak-awak, liyane lumuh, prayogane di tanggapi, manawa bisa ajeg mangkono, suwening suwe budi kang gedhe dayane.

20. Angen-angen iku mengkoni karep, manuta pituduhing budi enggonen mranata nafsu suprihe mandhiri.

21. Sejatine menungsa iku padha nunggal kahanan jati Kang Jumeneng Pribadi, nanging rasa-pangrasane padha pisah-pisah. Dadi tetep nunggal Kang Mengku nanging kang kawengku pisah-pisah. Sarehne kang kawengku mau sejatine ora ana, dadi yen kang kaesthi mung SING MENGKU, dhirine SIRNA. MUNG KANG MENGKU KANG ANA. Dene yen kang kaesthi dhirine, kelangan KANG MENGKU, nanging salugune tela-tela, iya iku kang karan sulap.

22. Kang disebut Ingsun, Pribadi, Dhawak, utawa Aku,
Iya iku kang mengku marang rasa pangrasa,
Iya iku kang den arani Dat kang wajib anane,
Iya iku kang ora arah ora enggon, nanging saben enggon kaenggonan,
Iya iku Kang Lembut Tan Kena Jinumput, Gedhe ngemperi Jagad,
Iya iku Kang Tan Kena Kinaya Ngapa,
Iya iku Kang Langgeng Tanpa Kawitan Tanpa Wekasan,
Iya iku kang aran Kahanan Jati,
Iya iku Kang Tanpa Warna Tanpa Rupa nanging sakabehing Warna lan Rupa iya iku RUPANE,
Iya iku Kang Tanpa Timbangan Tanpa Lawanan,
Iya iku Kang di tresnani dhewe dening sagung dumadi,
Iya iku Kang binasakake KOMBANG MANGAJAP ING TAWANG,
Iya iku KANG AMONG JIWA,
Iya iku KANG NGECET LOMBOK,
Iya iku kang aran JATININGRAT,
Iya iku kang dumunung ing poking batin, kang mengku marang batine sakabehing titah,
Iya iku kang ora Kejaba kang ora Kejero,
Iya iku Tengahing Arah,
Iya iku kang nguripi siji-sijining nyawa kang sumandha ing badan,
Iya iku Kang Mangerani Alam saisine kabeh.

23. Sing sapa nggayuh kawaskithan utawa kaluwihan, mangka ing batine dhemen marang pepandhingan dhiri, dening anggone waskitha utawa duwe kaluwihan, sanadyan tetesa, iya isih dadi tetimbanganing dhiri, amarga kahilangan Pribadine, dening korup ing dhirine. Kang mengkono mau awit angesthi marang adeging dhiri, ora ngesthi marang Kang Jumeneng Pribadi ; samangsa ngesthi jumeneng Pribadi mangsa gelema ngengkoki marang sawijining dhiri, awit Pribadi iku jatine sakehing dhiri-dhiri, mula uga sinebut Sang Maha Dhiri, saengga dhiri-dhiri iku ora pisah amarga kawengku ing Sang Maha Dhiri kang tan pilih asih, jalaran Tanpa Timbangan Tanpa Wangenan.

24. Sarupaning titah iku wajibe ngluhurake PRIBADI kang mengku marang rasa pangrasane. Iya pribadi iku kang di senengi dhewe dening sarupaning makhluk, di tresnani dhewe, di puji-puji sarta di sembah-sembah dening sagung dumadi.

25. Akeh-akehe makhluk padha ora awas marang Pribadine, wekasan kaliru ing penganggep, iya iku, dhirine di sengguh Pribadi, amarga pancen angel mbedakake dhiri karo Pribadi iku.

26. Kang aran Aku iku dudu badan, dudu rasa, dudu angen-angen, dudu budi, dudu nyawa. Badan, rasa, angen-angen, budi, nyawa iku kabeh pirantine wadhaging alam kang kawengku ing Aku, dadi Aku iku wengkune.

27. Rasa-rasaning manungsa iku ora kena di anggo nyatakake wengku mau, mula wajib-wajibing wajib nyawa-nyawa mung SUMUNGKEM, gumulung lenyep utawa luluh ing poking batin, semono uga sakabehing rasa-pangrasa mung kudu gumulung marang poking batin, mengkono iku wajibing nyawa.

28. Nyawa kang lagi lumaku saka lahir marang batin, ora kena ora, rasa kang sumebar ing saranduning badan sangsaya kukud, sangsaya santosa mariku, sangsaya akeh rasa kang kukud, lire sangsaya ngedohi kelahiran nyedhaki marang b a t i n . Bisane santosa ora liya jalaran saka kerep kaempakake dayane ginawa lumaku saka lahir marang batin, iya iku SEMBAH HYANG.

29. Lakuning nyawa saka lahir marang batin mau menawa lestari ajeg, tegese tata titi teliti telaten nganti atul, saya suwe saya mayar, awit tinulungan dening dayane Kejaten jinurung ing PRIBADI, wekasan nyawa ora migunakake dayane babar pisan, mung maligi dayaning Kejaten.

30. Nalika rasa pangrasa durung nirmala, iya rasa pangrasa iku kang disengguh pribadi dening rasa pangrasa, tegese si rasa pangrasa ngaku-aku supaya di anggep : AKU. Dadi cetha menawa rasa pangrasaning manungsa iku tetela pancen ora bisa weruh marang Kang Mengku. Anggone ngrasa jebule malah ngaling-alingi dadi tutup.

31. Menungsa bisa weruh marang Kang Mengku, ora liya kejaba yen ora ngrasa, iya iku rasa pangrasa bali marang Kang Mengku ( Pribadi = Rasa Sejati).

32. Menawa menungsa wis ora kaling-kalingan dayaning rasa pangrasa, mung Pribadi kang ana, ing kono lagi weruh DHEWEKE, iya iku Kang Darbe rasa pangrasa.

33. Menungsa nuju poking batine dhewe, salugune menungsa mau ngener marang batine menungsa sa-Jagad, awit poking batine sok-uwonga iku iya poking batine titah kabeh.

34. Satekane menungsa ing poking batine, si menungsane wis ora ana, tegese luluh marang Pribadine, mula banjur kagentenan anane Pribadi, kang nalika iku nembe mengku marang batine sakabehing dumadi. ( Awas, tembung nembe tumrape Kejaten ora wiwitan ora wekasan ).

35. Sayektine ora ana nyawa madeg dhewe, mesthi gumantung ing Kejaten, semono uga Kejaten uga ora bisa tinggal nyawa, karo-karone tetep tinetepan, lebu-linebu, nglimputi lan linimputan.

36. Sarehning Kejaten iku Wengkune sakabehing nyawa, mula kowe ora susah ngeling-eling bisane mengku marang alam, sungkema marang Pribadine bae. Menawa lakuning nyawa wis tumeka ing poking batine, wis mesthi mengku marang sakabehing nyawa.

37. Menawa angen-angenmu pinuju meneb, karana nafsumu panuju lerem sarta ora tuwuh osikmu kang mangro mertelu, ngemungna osik sawiji kang mulya, iya iku osik kang lerege mung tumuju marang Kajaten, kang kaya mengkono iku tegese kowe wis ndungkap tumeka alam budimu, angen-angenmu karasa wening lan padhang.

38. Yen kowe temen nggayuh kasunyatan, aja ngendel-endelake gurumu, ngelmu utawa layang, nanging pulasaranen dhirimu kanthi mesu brata tansah mahas ing asepi, tegese tansah ajeg sembahhyang kanthi tarakbrata lan tapabrata, laku ngurang-urangi lan laku suci nyucekake ati. Guru minangka panuntun kang ndunung-ndunungake.

39. Tipising hawa nafsu kanthi kandel kumadeling kapercayan marang ora ananing apa-apa saliyane Pangeran Kang Ginusti, iku ngedohake godha rencana, cepak karahayone tumrap saiki apadene mbesuk.

40. Swarga neraka iku yasaning ati, awit saka iku tapabrata utawa laku suci mbenerake lang ngresiki ati aja nganti kelepaetan dening apa bae, iku banget perlune.

41. Aja nganti kabotan katresnan marang samubarang daden-daden, nanging : TRESNAA marang SING DADI, tanpa gething marang kang daden-daden, sabab ing kono ana ...... SING DADI.

42. Kang di arani daden-daden iku mangkene : Sak durunge Soerjabrata iku ana, kang ana jatine utawa pribadine si Soerjabrata. Sababe durung ana awit jati mau durung Nyoerjabrata, bareng jati mau Nyoerjabrata, pa Nyoerjabratane mau mujudake daden-daden kang di parabi si Soerjabrata. La suwene ana enggone Kasoerjabratan mau mung sajerone wektu kalane JATI isih Nyoerjabrata. Menawa jati leren enggone Nyoerjabrata, daden-daden kang di parabi Soerjabrata mau ........ora.....ana.

43. Menungsa saya pinter lan bisa nyilah-nyilahake dhiri lan Pribadi, saya suda watake kang kumudu-kudu ngluhurake dhirine, amarga banjur maligi ngengkoki JATINE sakehing dhiri. Kang mangkono mau gedhe banget dayane, kuwawa nyirnakake wewatekan lan kelakuan kang ala ganti marang watak lan kelakuan kang becik iya iku : SABAR, WELAS ASIH, SUMELEH, LILA LEGAWA, AYEM, TENTREM, NARIMA, MOMONG, MOMOT, KAMOT lan sapiturute, wasana BUDINE WENING.

Mula kena sinebut sadurunge sarira bathara wus ngrasakake RASA MULYA, nikmat mupangate ngungkuli wong luhur lan sugih. Piweling, poma di poma, becike kowe aja pegat eling lan tansah ngesthi Pribadi Kang Ana. Dene dhiri iku sipate Pribadi.

44. Kang di arani Nyawa iku uriping Rasa, wondene kang diarani Rasa iku pertandaning Nyawa. Lire : mulane bisa ngrasa amarga urip, tandhaning urip buktine bisa ngrasa.

45. Nyawa iku diyan cahyaning Suksma iya iku sipating Kejaten.

46. Dene rasaning menungsa iku ana telung golongan, iya iku :
1. Rasa, rasaning badan wadhag.
2. Rasa, rasaning ati.
3. Rasa, rasaning engetan.

47. Dadi menungsa iku mengku URIP tetelu, iya iku :
1. Nyawaning badan, lumrahe mung di arani : RASA.
2. Nyawaning ati, lumrahe mung di arani : ATI.
3. Nyawaning engetan, lumrahe mung di arani : BUDI.

48. Mula adeging menungsa iku wor luluh saluluting rasa tetelu : Budi, Ati, Rasa.
Rasa kang dadi manggalaning urip ing ngalam donya.
49. Budi, Ati, Rasa, sanadyan mengkonowa padha urip ing alame dhewe-dhewe :
1. Alaming Budi di arani GURULOKA.
2. Alaming Ati di arani HENDRALOKA.
3. Alaming Rasa di arani JANALOKA.

50. Budi palenggahane ing mustaka, telenge ing dimak utawa uteg.
Ati palenggahane ing dhadha, telenge ing Jantung.
Rasa palenggahane ing badan sekojur, telenge ing Konthol/padonan.

51. Menungsa urip ing alam donya iku sejatine kang dumunung ing alam donya mung badan wadhage, iya iku uriping rasa badan kang wadhag. Dene atine ora melu neng alam donya, dheweke tansah urip ana ing Hendraloka. Wondene budine tansah urip ana ing Guruloka. Kauripan tetelu dadi siji nanging ora gepok senggol. ELOK.

52. Mumpung kowe isih urip ana ing ngalam donya prayoga lan becike padha ngudiya weninging budi dimen slira wicaksana. Sabanjure padha nggayuha kasampurnaning urip tumuju marang kamardikaning kejaten.

53. Patrape ngudi weninging budi tumuju mring kawicaksanan :
1. Manut marang budine, awit budi iku mesthi benere.
2. Uriping ati ora di empakake dimene turu.
3. Uriping rasa uga ora di empakake dimene lerem.
Urip, amarga dayane kerep lan ajeg di empakake. Turu lan lerem/menep awit dayane ora tahu utawa babar pisan ora diempakake. Sanadyan uriping ati lan rasa turu lan lerem, sejatine sayaning uripe ora ilang apa maneh mati, mung ngalih enggon bae banjur nguripi budi. Tundone dayaning budi dadi gedhe, mulane budine PADHANG, nuli wicaksana. Turuning ati lan rasa manjing ing alam lerem, mulane banjur tentrem lan ayem.

54. Menawa kang gedhe uriping rasa, menungsa korup ing rasa, banjur rumangsa ana ing Janaloka. Adate nafsune iya dadi gedhe, banjur dhemen banget saresmi lan liya-liyane.

55. Dene yen kang gedhe uriping atine, menungsa banjur korup ing ati, nuli rumangsa ana ing Hendraloka. Atine dadi landhep, malah sok-sok kelandhepen.

56. Wondene menawa kang gedhe uriping budi, menungsa banjur korup ing budi, nuli manjing ing alam budi, tansah rumangsa ing Guruloka, aran SARIRA BATHARA. Yen wis Sarira Bathara banjur wicaksana, dalan marang kasampurnan.

57. Bisane mangkono, mung kudu kanthi tekad kang bener marang Kahanan Jati, iku gedhe banget dayane, jalaran tekad kang bener marang Kahanan Jati iku mahanani kandel piandeling patrap :

1. Nyirnakake anggep kumingsun, gumedhe, kuminter, gumisa, kumawasa, kemethak, kumenthus lan sapanunggalane. Menungsa kang bener mungguhing panganggepe marang Kahanan Jati, lakune satindak lan ujare sakecap tansah katitik saka ing pasemon yen sepi saka ing pamrih, tegese sepi saka ing panganggep mitongtonake dhiri, jalaran rumangsa yen dheweke lan kabeh mau dudu kahanan kang sejati lan bakale mesthi sirna.
2. Nyirnakake watak melikan, penginan, sugih pekareman lan sapanunggalane, kasurung dening rasa rumangsa menawa donya iki luwih dening sepele tur mung sedhela, awit pancen dudu Kahanan Jati. Dheweke Kang Sejati, Langgeng ana ing alam langgeng lan kasukcen, ora butuh apa-apa.
3. Nyirnakake watak gethingan, dahwen, panasten, atiopen, murinan, sugih duka lan sapanunggalane, karana rumangsa yen dhirine padha karo dhiri-dhiri liyane, sarta maneh kabeh mau dudu Kahanan Jati.
4. Nyirnakake watak kagetan, gumuman, gimiran, samaran, uwas, sumelang, ngresulan lan sapanunggalane, ait saka kandel piandele yen DHEWEKE KANG SEJATI iku ora ika iku, kabeh penggwe saka dheweke anggone nindakake wet/hukum/waton, adil marang sakabehing sipate. Kajaba saka iku ing donya iki ora ana kang langgeng kajaba mung DHEWEKE KANG SEJATI.
5. Nyirnakake watak dhemen goroh, clemer, colong jupuk, apus krama lan sapanunggalane, karana saka rumangsa menawa goroh, clemer, colong jupuk, apus krama lan sapiturute mau agawe GROWAHING ATINE dhewe, sarta maneh tuwuhe mung saka pamrih kang banget anggone sepele.
6. Nyarirani watak lembah manah, welas asih narima, ayem, tentrem, sabar, sumeleh, lila-lila legawa, temen lan setya tuhu marang sapadha-padha, lan sapanunggalane, jalaran weruh rumangsa lan mangerti yen wong liya iku iya padha awake dhewe ; Kabeh wong sipate dhewe, kabeh rasa : rasane dhewe, apa maneh dhirine iku dudu SANG MAHA DHIRI KANG BENER ING BENER.

Kang kasebut ing siji tekan nenem ing dhuwur iku, dayane mbeningake BUDI, beninging budi ndadekake AWAS marang dalan kang tumuju marang kawicaksanan, kawicaksanan dadi dalan marang kasampurnan.

58. Cekake menungsa nggayuh marang padhanging budi : kudu mbirat reregeding ati. Patrape ambirat reregeding ati, mung kudu padhanging budi. Karo-karone kudu tumindak bareng.

59. Dadi nggayuh pepadhang kanthi ambirat reregeding ati : kudu bener panganggape mungguhing KEJATEN. Wondene bisane bener panganggepe mungguhing Kejaten, saranane iya kudu ambirat reregeding ati kanthi madhangake BUDI. Karo-karone tetep-tinetepan kaya lakuning Kreta lan Rodhane, suwe-suwe rodhane mubeng dhewe.

60. Menungsa ngarani, mung oleh : ARAN. Menungsa nyipati, mung oleh : SIPAT. Menungsa ngrasakake, mung oleh : RASA. Aran, rasa, apadene sipat iku dudu DAD (Kejaten), dadi : Dad iku ora kena di arani, ora kena di rasakake, lan ora kena disipati, cekake : ............ CEP tan kena kinecap, tan kena cinakrabawa, tan kena kinaya ngapa. Kenane mung di nyatakake nganggo kejaten, tegese nganggo gaibing rasa utawa RAGA SUKSMA.

61. Ana iku gumantung ing pangesthi, sirna gumantung ing lali, awit saka iku menungsa kudu duwe penganggep marang : ora ananing apa-apa kajaba mung DAD (JATI), kamangka DAD ora kena cinakrabawa, ora kena kinaya ngapa. Semono werid, rungsid, alus, eloke, lembut lembuting lembut.......................

62. Kang den arani penganggep iku satemene PIANDEL, tegese penganggep utawa piandel iku : adheping rasa pangrasa marang poking batin, lire rasa-pangrasaning menungsa ora nyakrabawa apa-apa, anane mung madhep mantep marang batin lan lumaku saka lahir tumuju marang pusering batin, batining batin, Sing Yasa Batin. Iya lakuning batin mau kang di arani TEKAD...... ( LENG ) ...... Yen rasa wis tekan ing pungkas-pungkasing batin, ing kono Rasa lagi bali marang Gaibe. Supaya lakuning rasa-pangrasa ora menggak-menggok : saranane rambatan talining urip, kang anggandheng uriping dumadi lan urip kang langgeng ............ (napas)............ kanthi atul. Uga bisa mateg Sastragunatalikrama ................ kramaning ngaurip. Iku mau minangka pandom utawa r a m b a t a n e. Menawa lestari lakune lan kukuh anggone cekelan wateg mau, padha sakala sirna ayang-ayangan sajroning pangilon, kari pangilone kang ana. Yen wis weruh pengilon sepisan wae, sabanjure iya pengilon iku kang tinuju. Wekas-wekasane nuju marang KANG NGILO.

63. Lumaku saka lahir marang batin iku ora nanggapi sarupaning kang katon gumelar utawa kang karasa ing jagad gumelar apadene ing jagad alus, ora nggagas, ora mikir ora ngrasakake lan ora keturon, pokoke ora nanggapi sawiji-wiji, anane mung ELING tanpa pedhot marang lakuning napas kanthi sastragunatalikrama.

64. Kang den arani Sastragunatalikrama iku puji-pujian minangka talining rasa eling marang Panjenengan dalem Gusti Ingkang Maha Tunggal.

Mangkene unine :
Manut lebu wetuning napas : menawa napas lumebu, ing batin muni = HU ......
HU iku tegese HURIP PALENGGAHANE HYANG KANG TANPA WANGENAN, iya iku Ingkang Murba misesa Jagad Traya sa-isine kabeh, sing di pundhi-pindhi, sing di tresnani dhewe dening sagung dumadi, Kang Among Jiwa, Kang Ngecet lombok, iya Jatiningrat kang binasakake Kombang Mangajap Ing Tawang, Ingkang Yasa Gesang ......... lan sapiturute.
Dene menawa napas metu, ing batin muni : YA ........ tegese SAHIYA. Lire mungguhing menungsa mung kudu tansah MESTUTI marang PANJENENGANE, mestuti marang GUSTI PANGERAN INGKANG MAHA YEKTI.
Mungguhing Panjenengan dalem Gusti Ingkang Maha Kuwasa kabeh-kabeh wis ginelar sarwa hiya, gumantung menungsane anggone tansah ajeg marsudi kanthi sembahhyang ajeg.
Sembahhyang iku sawijining pratrap kajiwan lungguhing kasuksman, menungsane munjuk marang PANJENENGAN KANG YASA........ Tanpa karana ....... : ”Dhuh Gusti kula sumanggakaken jiwa raga, pejah gesang, nyawa sukma lan sedaya tanggel jawab kula, kula sampun rumaos lepat, klinta-klintu, tanpa daya lan mboten saged punapa-punapa. Inggih namung paduka Gusti piyambak ingkang wajib kula sembah, awit kula mangertos lan pitados bilih paduka gusti Maha Kuwaos, Maha Luhur, Maha Mulya................”
Patrape kanthi lungguh sila merdika, salira sarwa logro.
Papane sing resik, sandhang menganggone sing resik, jiwane sing resik, keblate ngener poking ati. Wektu suwening Sembahhyang manut kekuwatan lan kahananing swasana.



(sumber : Kitab Wawasan Pandam Pandoming Gesang Wewarah Adiluhung Para Leluhur Nuswantara Ngudi Kasampurnan Nggayuh Kamardikan)

BUTIR-BUTIR PITUTUR LUHUR

 

PERSATUAN

1. Eling Terhadap orang tua, Bapak,Ibu, Guru, Pemerintah, Bangsa dan Negara;
Makna Eling Terhadap orang tua, Bapak,Ibu, Guru, Pemerintah, Bangsa dan Negara adalah dalam menjalani hidupnya, manusia harus selalu menepati akan tugas-tugasnya dalam hidup, yang dinamakan Roso Eling. Rasa Eling ini ditujukan kepada orang tua, bapak,ibu,guru, pemerintah, bangsa dan Negara sabagai satu totalitas. Keharusan adanya Rasa Eling ini, mengingat manusia mempunyai ciri yang sama yaitu; orangnya sama, hidupnya sama, batinnya sama, rasanya sama, dan kerjanya sama. Apabila setiap manusia memahami lima cirri tersebut, maka secara tidak langsung dapat menciptakan hidup rukun, damai, dan tenteram, baik itu bagi pribadinya, keluarga, masyarakat, bahkan bagi bangsa dan Negara.

Makna tersebut diwujudkan dalam sikap dan perilaku sadar menjalankan secara loyal segala petuah orang tua dan bapak ibu guru, dan segala tata yang ditetapkan oleh pemerintah, bangsa dan Negara.

Sikap dan Perilaku Tersebut diterapkan dalam hubungan seseorang dengan orang tua, bapak ibu guru, pemerintah, bangsa dan Negara.


2. Jangan Bertengkar atau Berselisih;
Makna Jangan Bertengkar atau Berselisih adalah kesadaran dan keyakinan bahwa setiap manusia hendaknya dapat menciptakan suasana hidup rukun satu sama lain.

Makna tersebut diwujudkan dalam sikap dan perilaku selalu menghormati, menghargai, bersahabat, bersaudara, dan mencinta kasih sayangi sesame manusia, mewujudkan kehidupan dan penghidupan yang rukun dan damai.

Sikap dan Perilaku Tersebut diterapkan dalam hubungan seseorang dengan orang lain.

3. Memayu Hayuning Bawana, Sepi Ing pamrih Rame Ing Gawe;
Makna Memayu Hayuning Bawana, Sepi Ing pamrih Rame Ing Gawe adalah mewujudkan dunia yang selamat, sejahtera, dan bahagia, manusia bekerja tidak lagi didorong oleh kepentinganku, tetapi sepenuhnya didorong olej kepentingan kita, dimana kerja manusia dilakukan sepenuhnya untuk mewujudkan rasa sejahtera bersama, yang di dalamnya rasa sejahtera diri telah sepenuhnya tercakup.

Makna tersebut diwujudkan dalam sikap dan perilaku aktif berbuat kebaikan kepada siapapun dan apapun, termasuk didalamnya membangun dan memelihara lingkungan hidup yang sejat, asri, ondah, dan lestari, sehingga menjadi sumber daya alam yang selalu mamp[u meningkatkan harkat dan martabat manusia.

Sikap dan Perilaku Tersebut diterapkan dalam hubungan seseorang dengan dirinya, orang lain, dan masyarakat.


4. Memayu Hayuning Pribadi, Memayu Hayuning Kulawarga, Memayu Hayuning
Sesama, Lan Memayu Hayuning Bawana ;
Makna Memayu Hayuning Pribadi, Memayu Hayuning Kulawarga, Memayu Hayuning Sesama, Lan Memayu Hayuning Bawana adalah mewujudkan keadaan selamat, sejahtera, dan bahagia bagi diri sendiri, keluarga, sesame, dan dunia sebagai satu totalitas yang sinergik dan harmonis.

Makna tersebut diwujudkan dalam sikap dan perilaku menjalani kehidupan dan penghidupan praktis sehari-hari dengan sungguh-sungguh, dilambari ras ikhlas, jujur, penuh rasa cinta kasih saying kepada siapapun termasuk didalam anggota keluarga dan orang lain dan apapun, serta aktif pula membangun dan memelihara lingkungan hidup yang sehat, asri, indah, dan lestari, sehingga menjadi sumber daya alam yang selalu mampu meningkatkan harkat dan martabat manusia.

Sikap dan Perilaku Tersebut diterapkan dalam hubungan seseorang dengan dirinya sendiri ,keluarga, orang lain atau masyarakat dan Negara bahkan dunia.

5. Memayu Hayuning Titah Lan Praja ;
Makna Memayu Hayuning Titah Lan Praja adalah mewujudkan keadaan rakyat dan Negara yang selamat, sejahtera, dan bahagia.

Makna tersebut diwujudkan dalam sikap dan perilaku menhormati, menghargai, bersahabat, bersaudara, mematuhi dan mentaati norma-norma yang berlaku sehingga tercipta kerukunan hidup yang damai, bahagia, dan sejahtera.

Sikap dan Perilaku Tersebut diterapkan dalam hubungan seseorang dengan dirinya sendiri ,keluarga, Rakyat dan Negara.


6. Ora Nerak Angger-Anggering Nagoro ;
Makna Ora Nerak Angger-Anggering Nagoro adalah tidak melanggar peraturan perundang-undangan yang ditetapkan Negara.

Makna tersebut diwujudkan dalam sikap dan perilaku loyal terhadap peraturan perundang-undangan yang ditetapkan oleh Negara

Sikap dan Perilaku Tersebut diterapkan dalam hubungan seseorang dengan Negara.

Dihimpun Oleh : KRT. Priyohadinagoro

Pitutur Sepuh

Bocah Bagus Anakku Lanang,
Ojo Wedi,… Golék-o Pepadhangé Dalan,
Ora Kendhat Anggonku Ngengudhang,
Duh Bocah Bagus Anakku Lanang.

Putraku yang baik,
Jangan takut…carilah terangnya jalan,
Tidak henti-henti orang tua berharap,
Oh putraku yang baik.


Wong Tuwamu Dudu Raja,
Sing Dak Wariské Dudu Bandha Dunya,
Sangumu Mung Isi Pitutur,
Muga Dadi Titah Kang Luhur.

Orang tuamu bukan orang kaya,
Yang kuwariskan bukan harta,
Bekalmu hanya nasehat
Semoga jadi manusia yang luhur.


Anak Lanang Bagusing Ati,
Ojo Lali Anggonmu Memuji,
Marang Gusti Kang Murbéng Dumadi,
Mugo Dadi Padhangé Ati.

Putraku yang baik hati,
Jangan lupa memuji,
Kepada Tuhan YME,
Semoga menjadi lenteranya hati.


Urip Ing Dunyo Iku Sedhélo,
Urip Ing Kono Koyo Samudro,
Mulo Nggér,....Ojo Wegah Podho Tetanén,
Ing Kono Mbesuk-é Bakal Panén.

Hidup dunia hanya sebentar,
Hidup di sana bagai samudra,
Maka anaku....jangan malas beramal baik,
Di sana nanti memetik hasilnya.


Bocah Bagus Anakku Lanang,
Ojo Nganti Ninggal Piwulang,
Mumpung Jembar Golék-o Pepadhang,
Ojo Jirih Ing Pepalang.

Putraku yang baik,
Jangan sampai meninggalakan nasehat,
Mumpung masih luang waktunya, carilah cahaya pencerahan
Jangan takut dengan godaan.


Sejatiné Ora Ono Opo-Opo…..,
Sejatiné Jagadawujud Suwung,
Ora Warno Lan Ora Rupo,
Sing Ono Mung Awang-Uwung.

Sesungguhnya tidak ada apa-apa,
Sesungguhnya dunia ini wujud kosong,
Tidak berwarna dan tidak berupa,
Yang ada hanya kekosongan.


Akéhing Bandha Dudu Ukuran,
Drajat Lan Pangkat Dudu Takeran,
Lan Pepujané Rasa Dudu Anak,
Pagering Jiwo Dudu Sanak.

Banyaknya harta bukan ukuran,
Kedudukan dan pangkat bukan ukuran,
Dan kenikmati rasa bukan anak,
Pagarnya jiwa bukan sanak keluarga.


Wong Tuwamu Dudu Dewo,
Ora Wenang Nulis Garisé Manungso,
Sangumu Mung Isi Pitutur,
Mugo Dadi Titah Kang Luhur.

Orang tuamu bukan dewa,
Tidak berwenang menulis nasibnya manusia,
Bekalmu hanya Isi nasehat,
Semoga menjadi manusia yang luhur.

Sumber : Rumah gilaku

Pitutur Luhur Kanggo Urip Ning Alam Dunia

Supaya kehidupan berjalan baik, para pinisepuh telah mewariskan pitutur luhur – petuah luhur supaya kita semua tetap berpegang kepada paugeraning urip – tata cara kehidupan luhur, yang secara tradisi selalu dilaksanakan dan dihormati seluruh warga dengan sadar dan mantap

Petuah dan ajaran warisan leluhur Jawa/Nusantara sengaja disebar kemana-mana, tidak berupa sebuah buku tuntunan. Ini dimaksudkan oleh para pinisepuh, supaya anak cucu termasuk penulis dan anda semua mengerti, bahwa belajar dan mencari ilmu itu perlu usaha yang tekun.

Tidak jemu-jemunya para pinisepuh menebarkan ajaran luhur lewat sloka-sloka, tembang-tembang, babad, cerita tutur, peribahasa dll, supaya anak keturunan dimanapun dan kapanpun selalu ingat untuk menjaga perilaku yang baik dan patut, selalu percaya diri, berpegang teguh kepada Budi Pekerti, tatakrama dan tata susila, tidak sombong, sopan dan bersikap rendah hati – andap asor

Piweling/ ajaran yang utama adalah : Tansah eling marang Pangeran – Selalu ingat kepada Tuhan, sebab Gusti ora sare – karena Tuhan tidak tidur, artinya : mengetahui segalanya.

Petuah lewat peribahasa
Dalam pergaulan sehari-hari, beberapa peribahasa dibawah ini, kiranya masih relevan dan bermanfaat dan bila diperhatikan dan dilaksanakan yang baik dan dihindari yang jelek, akan membuat suasana kehidupan dimasyarakat enak, rukun dan menyenangkan.

Zaman Edan
Salah satu pitutur klasik yang kondang adalah Zaman Edan , karya agung pujangga Ranggawarsita, sebagai berikut :
Amenangi zaman edanMengalami zaman edan/gilaEwuh aya ing pambudiSerba sulit menentukan perilaku
Melu edan nora tahanMau ikutan berbuat gila, tak sampai hati
Yen tan melu anglakoni Kalau tak ikutan
Boya keduman milikTidak kebagian rejeki ( uang, harta)
Kaliren wekasanipunJadinya kelaparan
Dilalah karsa AllahSudah menjadi kehendak Tuhan
Begja-begajne kang lali, luwih begja kang eling lan waspadaSeberapapun untung yang didapat oleh orang yang lagi lupa, masih lebih bahagia orang yang sadar dan waspada.


Melecehkan kebenaran
Ada zaman yang menyedihkan bagi orang baik-baik, ketika kebenaran dan orang baik-baik dilecehkan, seperti pada ungkapan ini :Wong bener thenger-thenger,Wong salah bungah-bungah,Wong apik ditampik-tampik.Artinya :Orang benar jadi susah,Orang salah malahan senang hidupnya,Orang baik tidak diterima bahkan diusir.

Dhandhang diunekake kuntul, kuntul diunekake dhandhang.Yang jahat dibilang baik, yang baik dikatakan jahat.Ini merupakan gambaran keadaan yang rancu, dimana nilai-nilai moral kejangkitan penyakit.

Sindiran kepada orang tak bermutu
Ada saja orang tak bermutu dizaman apapun, orang-orang yang berlagak sok pintar.
Contohnya :

Kakehan gludhug kurang udan.Kebanyakan guntur, hujannya sedikit. Artinya kebanyakan ngomong, yang benar sedikit.

Kegedhen endhas kurang uteg.Kebesaran kepala, otaknya kurang.

Alihan gungLagaknya kaya orang gedean, bodoh merasa pintar.

Merak kecancang Bergaya anggun bak burung merak.

Malang kadhakBerjalan gaya kesana kemari seperti itik.Ini adalah gambaran orang yang mendem drajad, pangkat lan semat.Orang yang mabuk kekuasaan, kedudukan, pangkat dan kekayaan materi. Murang kara adalah orang yang berperilaku tidak baik seperti koruptor, manipulator, pemeras,yang menyalah gunakan kedudukan untuk mencari uang yang tidak halal.

Micakake wong melek Orang yang tidak malu atas perbuatannya yang tidak baik, dia anggap semua orang itu buta, tidak tahu akan perbuatannya yang tercela seperti menggerogoti uang negara, memeras dsb.Mungal mungil adalah orang yang tak punya pendirian. Ngalem legine gulo Memuji manisnya gula. Dengan menyanjung orang kaya/berpangkat mengharapkan diberi sesuatu. Ngantuk nemu kethuk. Ini gambaran orang malas, tanpa bekerja dapat rejeki.
 

Anjabung alus Menipu dengan cara halus.

Keplok ora tombok Orang yang mencela orang lain dan tidak membantu.

Ilang jarake, kari jaileHilang sudah sifat baik, yang ada hanya iri dan dengki.

Tingkah laku orang-orang dinegeri kacau.Pada sebuah negeri yang tatanannya lagi kacau, diingatkan : Waspada, ada orang atau kelompok yang tidak terpuji perilakunya, seperti :

Ambondhan tanpo ratuTidak menghormati tatanan/peraturan, ulahnya mengacau.

Ngalasake negoro..Negara dianggap hutan, berbuat seenaknya sendiri.

Mampang mumpung Berbuat semaunya sendiri.

Alesus gumeter Sengaja menyebarkan berita yang mengacau.

Sawat ambalang kayu Dinegeri yang tatanannya baru sakit, ada saja peramal yang senangnya mengeluarkan ramalan-ramalan, meski kebanyakan ramalannya tidak benar.

Setan nggowo ting Setan yang berkeliaran membawa lentera, artinya ada orang yang berkeliaran kesana kesini untuk menghasut dan berbuat jahat.

Caca upap Berbuat jahat supaya terjadi permusuhan, lalu menyediakan racunnya – Raja wisuna

Bahni maya pramana Melakukan kampanye busuk ( black campaign) sambil mencerca dan memaki lawannya.

Arep jamure, emoh watangePemalas, maunya hidup enak ,tetapi tidak mau bekerja keras.

Gecul kumpulKumpulan para penjahat.

Hadigang Munculnya para pemimpin yang merasa kuat.
HadigungMerasa besar dan kuasa.
HadigunaMerasa pandai.

Sementara itu , banyak anak buahnya, pejabat dibawahnya yang tindakannya tidak punya malu : Rai gedheg.
Mereka suka memeras kawula yang kebanyakan juga hidup susah, sampai kawula tak punya apa-apa, diibaratkan seperti : Pitik trondhol dibubuti .-Ayam yang bulunya jarang, masih juga dibubuti bulunya hingga plonthos, habis semua bulunya.............


Sumber : KOMUNITAS WONG KEBUMEN

MISTERI DAN KEANEHAN

MISTERI DAN KEANEHAN Selama Perang Dunia II!!

Tentara Soviet yang di gantung oleh tentara jerman

Tentara Soviet yang digantung oleh tentara jerman
Beberapa tahun yang lalu di Russia terkenal dengan ‘Arkeolog Hitam’ orang-orang yang independen melakukan penggalian di tempat-tempat bekas pertempuran Perang Dunia II dan mencari barang peninggalan berharga ,terkadang dalam pencarian mereka, mereka menemukan fenomena yang sangat aneh.

Leningradsky Luban–Pada tahun 1997, sekelompok enam orang menuju Leningradsky Luban, di mana puing-puing biara Makaryevsky hancur selama sisa perang di tengah-tengah rawa-rawa. Mendekati reruntuhan, kelompok itu melihat api unggun. Mereka terkejut untuk mengetahui bahwa api unggun tergantung tepat di udara. Segera setelah mereka mendekati reruntuhan, api unggun itu menghilang.
“arkeolog hitam” berdiam di sebuah kamp bekas reruntuhan perang. Sepanjang malam, mereka terganggu oleh jeritan manusia yang berasal dari hutan. Tak satu pun dari mereka bergegas untuk membantu atau mendekati teriakan itu.
Keesokan paginya, salah satu arkeolog pergi ke hutan dan tersesat. Dia kembali tiga jam kemudian, dengan pakaian kotor dan wajahnya nampak gila. Dia tidak pernah mengatakan kepada teman-temannya apa yang terjadi padanya.

Myasnoy Bor–Salah satu yang paling terkenal zona anomali terhubung ke Perang Dunia II adalah sebuah lembah berawa Myasnoy Bor terletak 30 kilometer jauhnya dari Novgorod. Banyak prajurit Soviet Serangan Kedua Angkatan Darat, divisi Wehrmacht Jerman, Spanyol “Blue Divisi” dan tentara lainnya tewas di wilayah ini selama Operasi Ofensif Lyuban 1942. Banyak sisa-sisa mayatnya masih terkubur di sini.
Galina Pavlova, ketua kelompok “pencari” dari kota Engels di wilayah Saratov menceritakan tentang sebuah insiden yang terjadi padanya pada tahun 1997: “Hutan dari Myasnoy Bor itu menakutkan dan mistik. Segera setelah Anda ditinggalkan di sana sendiri, hutan mulai membuat suara. Anda dapat dengan jelas mendengar teriakan “Hore,” seolah-olah jiwa dari prajurit tewas masih melakukan serangan. Pada hari kami menemukan tambang, aku berada di belakang orang-orang. Aku berhenti di sebuah titik yang digali berkali-kali sebelumnya. Tiba-tiba, aku melihat bahwa pohon-pohon itu condong ke arah tempat yang sama meskipun tidak berangin sama sekali. Aku memanggil orang-orang, dan kami menemukan sebuah kotak kayu lapuk dan tambang tua. “

Prajurit Jerman ketika menginvasi Soviet

Bryansk–Alexei, seorang “arkeolog hitam” yang menggali di hutan dekat Bryansk di mana pasukan garis depan Russia berada pada tahun 1942-1943, menceritakan cerita yang menarik.
“Kami menggali mayat enam Rusia dan 11 tentara Jerman, empat diantaranya adalah tentara Wehrmacht di rawa-rawa parit penampungan. Kami memotong kayu yang sudah lapuk dan menemukan sepatu bot Jerman dengan tulang mencuat keluar. Kemudian kami mulai penggalian dengan lebih hati-hati, dan menemukan tulang panggul, tulang punggung, dan tulang rusuk. Sedikit demi sedikit kita menggali keluar sisa-sisa dari empat orang kerangka itu. Mulai gelap. Kami meninggalkan kerangka di parit dan berkemah di padang rumput sekitar 200 meter jauhnya.
Pada malam hari, sesuatu terjadi. Kami terbangun oleh Valera, seorang pria yang berjaga malam. Dia mengatakan kepada kami bahwa sesuatu yang aneh sedang terjadi. Kami bangun dan mulai mendengarkan dengan cermat. Kami bisa mendengar pidato dengan bahasa jerman, lagu, tawa dan denting rel. Itu sangat menakutkan.


Tank Soviet
Di pagi hari kami pergi ke parit. Itu tampak sama seperti ketika kita meninggalkannya. Tapi ketika kita berjalan sedikit lebih jauh, kami melihat parit bekas tank, dan yang paling menakjubkan, terlihat jejak Tank yang masih baru!. “
Zheltoyar–Ada zona anomali Zheltoyar, lebih dikenal sebagai zona anomali Novokhopersk, di bagian timur wilayah Voronezh, dekat kota Novokhopersk.

siluet seorang prajurit Ceko

Silouet seorang prajurit Ceko
Anggota ekspedisi dari komite Voronezh untuk mempelajari fenomena anomali dipimpin oleh seorang peneliti terkenal Genrikh Silanov, berhasil mengambil gambar orang-orang tentara berpakaian seragam di dekat tenda. Sebuah pesawat hantu muncul di salah satu foto. Para peneliti percaya bahwa ini adalah foto Perang Dunia II. Salah satu foto menunjukkan siluet seorang prajurit Ceko. Kemudian para peneliti menemukan bahwa sebuah divisi Ceko yang merupakan bagian dari Tentara Soviet dahulu kala terletak di daerah itu.
Silanov percaya bahwa foto-foto itu khas “chronal fatamorgana” yang diciptakan oleh apa yang disebut “bidang memori” terhubung ke peristiwa dramatis yang terjadi di masa lalu.

 SUMBER : clubbing.kapanlagi.com

Tragedi Pesawat Challenger


Cerita motivasi berikut diambil dari kisah nyata tragedi pesawat Challenger. Kisah nyata ini semoga dapat menjadi sumber motivasi bagi anda semua yang mungkin saat ini belum mencapai apa yang anda inginkan atau sedang mengalami sesuatu yang mungkin tidak anda inginkan. Anda pun sebetulnya mempunyai cerita kehidupan anda sendiri, tuliskanlah dalam buku kehidupan anda sebagai cerita motivasi bagi anda, anak-anak anda nantinya, atau teman-teman anda.

Kesaksian Hidup dibalik Meledaknya Pesawat Luar Angkasa Challenger, USA.

Semua dimulai dari impianku. Aku ingin menjadi astronot. Aku ingin terbang ke luar angkasa. Tetapi aku tidak memiliki sesuatu yang tepat. Aku tidak memiliki gelar. Dan aku bukan seorang pilot. Namun, sesuatu pun terjadilah.

Gedung putih mengumumkan mencari warga biasa untuk ikut dalam penerbangan 51-L pesawat ulang-alik Challanger. Dan warga itu adalah seorang guru. Aku warga biasa, dan aku seorang guru. Hari itu juga aku mengirimkan surat lamaran ke Washington. Setiap hari aku berlari ke kotak pos. Akhirnya datanglah amplop resmi berlogo NASA. Doaku terkabulkan! Aku lolos penyisihan pertama. Ini benar-benar terjadi padaku.

Selama beberapa minggu berikutnya, perwujudan impianku semakin dekat saat NASA mengadakan test fisik dan mental. Begitu test selesai, aku menunggu dan berdoa lagi. Aku tahu aku semakin dekat pada impianku. Beberapa waktu kemudian, aku menerima panggilan untuk mengikuti program latihan astronot khusus di Kennedy Space Center. Dari 43.000 pelamar, kemudian 10.000 orang, dan kini aku menjadi bagian dari 100 orang yang berkumpul untuk penilaian akhir.
Ada simulator, uji klaustrofobi, latihan ketangkasan, percobaan mabuk udara.
Siapakah di antara kami yang bisa melewati ujian akhir ini?
Tuhan, biarlah diriku yang terpilih, begitu aku berdoa.

Lalu tibalah berita yang menghancurkan itu. NASA memilih Christina McAufliffe. Aku kalah. Impian hidupku hancur. Aku mengalami depresi. Rasa percaya diriku lenyap, dan amarah menggantikan kebahagiaanku. Aku mempertanyakan semuanya. Kenapa Tuhan? Kenapa bukan aku? Bagian diriku yang mana yang kurang? Mengapa aku diperlakukan kejam? Aku berpaling pada ayahku. Katanya, “Semua terjadi karena suatu alasan.”

Selasa, 28 Januari 1986, aku berkumpul bersama teman-teman untuk melihat peluncuran Challanger. Saat pesawat itu melewati menara landasan pacu, aku menantang impianku untuk terakhir kali. Tuhan, aku bersedia melakukan apa saja agar berada di dalam pesawat itu. Kenapa bukan aku? Tujuh puluh tiga detik kemudian, Tuhan menjawab semua pertanyaanku dan menghapus semua keraguanku saat Challanger meledak, dan menewaskan semua penumpang. Aku teringat kata-kata ayahku,
“Semua terjadi karena suatu alasan.”

Aku tidak terpilih dalam penerbangan itu, walaupun aku sangat menginginkannya karena Tuhan memiliki alasan lain untuk kehadiranku di bumi ini.
Aku memiliki misi lain dalam hidup.
Aku tidak kalah; aku seorang pemenang.
Aku menang karena aku telah kalah.
Aku, Frank Slazak, masih hidup untuk bersyukur pada Tuhan karena tidak semua doaku dikabulkan Bagaimana dengan anda? Sudahkah anda menuliskan cerita kehidupan anda............???????
Setiap orang pasti pernah sukses dalam hidupnya.........(^_^).......

SUMBER : www.antonhuang.com

Kreasi Unik

Benda benda bekas yang ada dirumah pun bisa di buat suatu kreasi hiasan yang cantik abis liat aja kreasi kreasi dibawah ini :
Begithu menakjubkan  bentuk dan ragamnya,,,, udah pasti harganya menjadi mahal niee.......
Marie kita lihat model dan bentuknya :


























Bagus-bagus ‘kan? Jadi, kalau ada barang-barang elektronik bekas atau barang bekas apa pun itu, coba aja dilihat-lihat lagi, dibongkar atau diulik sedikit, terus dipikir-pikir dulu, kira-kira bisa dijadikan apa ya? Jangan langsung dibuang.......saja.
Meski barang bekas tapi kalau kita smua kreatif  wuuiiiihh  bisa menjadi penghasilan tambahan juga  niee....***__(^_^)__***

Sumber : EXPLORASI DUNIA

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More