Pages

Selasa, 01 Februari 2011

SABAR




Gampang diucapake
Angel nglakoni
Sesambungane manungsa
Marang titahing Allah
Gumelaring alam donya




Kodrating kanggo manungsa
kodrate manungsa titah sampurna
minangka khalifah
sadurunge marang wong liya
dhiri pribadi kang utami kedah dipunkendhali
ngilangaken drengki, srei, meri, sajroning ati
nalika ngupaya boga
kanggo sanak kulawarga
ana tangga, kanca, lan wong liya
donya brana mung saderma
sarana kanggo munggah swarga
sabar ora ana watese
gampang diucapake
angel kelakone
sesambungane manungsa marang gusti
kudu dipredi saben hari
sembahyang ora keri
manembah ora kandheg sajrone lathi
nyata kelakon sajrone urip bebrayan iki
eklase kaya iline banyu kali
lumaku ora bakal bali
Wiwit saiki
ayo digawa tumekane pati
lamun isih muring
sabar kang digoleki
durung ketemu hakiki
pangridune setan tiada henti
marang neraka geni.

Senin, 31 Januari 2011

APAKAH AKU MENGERTI KAMU





Berjuta waktu yang berlalu,

adalah mimpi untuk bisa memberi yang terbaik.
dan kau tersenyum begitu sederhana.
Bukan tak suka… dan aku melihat air mata haru di sudut mata.
 
kepalaku tak mampu tegak.
Sayang, adakah waktu yang indah bisa kuberikan padamu ?
atau sekedar berbaris kata-kata yang bisa kuberikan padamu ?
Sedangkan cinta bukanlah buaian indah penuh bunga
 
tapi pembicaraan hati tentang bagaimana kita “mengerti”
Mengerti apa yang aku pahami ?
tentang kamu ?
Tak akan pernah aku bisa mengerti tentang wanita.
 
Saat ini kau tersenyum begitu bahagia,
tapi sejenak lagi kau akan bermuram durja.
Dan kau bilang semua itu karena aku.
Aku yang tak mengerti kamu.
 
 
 MADIUN    31  01  2011

ING TAMAN







Dak waca layangmu
kang mau sore tumeka
nalikane angreronce wewayanganmu
kang dumadakan terwela kagawa
kekesing angin sore mangsa ketiga
isih ana taman iki kang dadi seksi
kala samana angrantu janji
tumekaning purnama sidi
aku lan sliramu sesandhingan
engga madyaning ratri
ora lila sajroning rasa
ing nalikane esuk tumeka
buyarake gedhene kahyuna
kamangka ingdalem sawengi
namung peteng lan arum ganda mlathi
kang angambar sajroning ati
ngetutke lumayune rodha
ninggalake taman gegandhengan
miyak rasa tumuju kisik segara

PETENGING WENGI



 

sumribit angin ngelus langit sore
manuk sriti bali ing pucuking cemara
nganti tekaning wengi sing nyenyet
gawang-gawang katon pasuryanmu

gawe tambah kekesing angin sore
tumlawung rasa kang ngulandara
wengi bakal tumeka maneh
bareng karo wewayanganmu
kang bakal ngebaki impen petenging wengi

lumaku turut petenging lurung
bakal gawang-gawang campur mega-mega
apa kudu tak buwang bareng karo lumingsiring wengi ?



 

PITAKON JUJUR

Wegah meruhi cinathet ala dening malaekat
Mara enggal mingkema
Ati kang tansah goreh misuh-misuh lirih
Senajan nyuwara jujur kaya satemene wewayangan
Kriyip-kriyip sulap kena landhepe cahya lantip
Aweh pepadhang marang sadhengah roh
Ngakoni bodho mangerteni sarwa ghaib

Nanging apa ing pepeteng kuwi
Kaendahan diparingake minangka pacoban
Tumrap kekarepanku mbebudi
Misahake bener lan luput  ?












LELAYARAN ING KATRESNAN




kamangka sliramu
wis ngentirake gegayuhanku
mbaka sithik
tumekaning gisik
lelayaran ing katresnan
nyabrangi reribed sadhengah wayah
wani nglangkahi telenging pepeteng
tanpa maelu sakabehing gubrah
yagene praumu durung miwiti
anggone nglari nakodaning ati
sawise kelakon nggayuh sunare pituduh
madhangi katresnan iki tumekaning subuh





Sing Tak Kangeni

 

 
 
 
Pating kricik suwara gerimis..
Banyu tumiba marang bumi 
Nalika wanci bengi..
Ngrasakno ati iki koyo diiris..
Nalika Eling marang sing tak kangeni..

Adem rasaning raga iki..
Nalika kena semribiting angin ..
Senajan adoh panggonanmu saiki..
Nanging pikiran iki tetep Eling
 
 
 

SEMBURAT LEMBAYUNG


 
Lembayung senja menghampar di langit..
Pada semburat-semburat merahnya aku selipkan..
bisik rindu pada hati yang jauh dariku
Aku lukiskan padanya remah-remah pilu
aku torehkan dengan warna biru..
Kenapa biru, sedangkan langit berwarna merah..
karena pada biru aku temukan tenang hati ku
Sedangkan pada merah aku taruh tangisku

Sayang..hanya padamu aku menaruh harap
meskipun mungkin ragumu tiada berujung
yakinlah akan kepak sayapku yang akan membawamu terbang
melindungimu dari panas dan hujan
memberimu hangat di malam hari
dan biarkan aku hinggap di hatimu

Aku mungkin tak bisa berikan kamu bunga
Aku juga tak bisa buatkan kamu lagu..
Tapi percayalah kamu adalah bunga dalam hatiku..
yang mekar merebak harum begitu warna warni
dan percayalah kamu adalah lagu hatiku
yang terdengar dalam sepi maupun ramaiku
begitu merdu mengalun indah dalam relung-relung hatiku

Sayang…
Adakah kau dengar degup jantungku
yang kupacu saat kau hadir menari-nari dalam tidur dan mimpi-mimpiku
memenuhi rongga dadaku
hingga terasa sesak nafasku..
Adakah kau dengar gemeretak gigi-gigiku
saat dingin yang mendekapku begitu erat
karena kau jauh dariku
membiarkan hari-hariku terlewat begitu saja
dengan sepi yang menusuk-nusuk sumsung tulangku..


MADIUN    31  01  2011